توجه: این مقاله ممکن است داستان فیلم را لو دهد. بنابراین، بهتر است قبل از مطالعه، فیلم را تماشا کنید. اما حتی اگر فیلم را ندیدهاید، خواندن این مقاله میتواند به شما در درک بهتر آن کمک کند.
فیلم سینمایی «رها» با هنرنمایی شهاب حسینی و غزل شاکری به کارگردانی حسام فرهمند و نویسندگی محمدعلی حسینی، در واقع نقطه عطفی برای این دو هنرمند به شمار میرود؛ چرا که هر دو در این اثر، اولین تجربه سینمایی بلند خود را پشت سر گذاشتهاند. این فیلم در چهل و سومین جشنواره فیلم فجر در ۷ رشته نامزد دریافت جایزه شد و در نهایت، حسام فرهمند موفق به کسب تندیس بهترین فیلم اول گردید.
فیلم «رها» در سال ۱۴۰۳ ساخته و اکران شد و جزو آثار ویژه نوروزی آن سال به شمار میرود. با فروش گیشهای حدود ۲۴ میلیارد تومان، این فیلم به یکی از آثار پرمخاطب تبدیل شده است. شهاب حسینی در این فیلم نقش پدر خانوادهای را ایفا میکند که به دلیل از دست دادن شغلش، با مشکلات مالی شدیدی مواجه شده و زندگی خانوادهاش به خطر افتاده است.
داستان فیلم به چالشهای مالی پدر خانواده میپردازد که برای خرید یک لپتاپ نو برای دخترش به مشکل برخورده است. لپتاپی که نه تنها ابزار مورد نیاز دخترش، بلکه منبع درآمد او نیز محسوب میشود. شهاب حسینی در این نقش یک پدر ساده و مهربان را به تصویر میکشد که در تلاش است تا با وجود همه مشکلات، خانوادهاش را از بحران نجات دهد. بازی او در این فیلم، ساده و روان است و به خوبی از عهده این نقش برآمده است.
در مقابل، غزل شاکری در نقش مادر خانواده که به نوعی تحت فشار همسرش قرار دارد، به خوبی احساسات و چالشهای یک زن خانهدار را به نمایش میگذارد. هرچند که این نقش به اندازه کافی پرداخته نشده و به نظر میرسد که شاکری نتوانستهاست تمام پتانسیلهای این شخصیت را به تصویر بکشد.
فیلمنامه این اثر، نوشته محمدعلی حسینی، به رغم اینکه به نظر میرسد کار اول او باشد، دارای گرههای جالب و داستانی نسبتاً منسجم است. با این حال، برخی از وقایع، به ویژه صحنه مرگ دختر خانواده، به دلیل عدم باورپذیری، ممکن است تماشاگر را دچار سردرگمی کند. در این فیلم، احساسات و چالشهای خانواده به خوبی به تصویر کشیده شده، اما برخی نقاط ضعف نیز وجود دارد که به شدت بر کیفیت کار تأثیر میگذارد.
از نظر کارگردانی، حسام فرهمند تلاش کرده تا واقعیتهای زندگی در فقر را به تصویر بکشد، اما به نظر میرسد نظارت بیشتری بر جزئیات نیاز بوده است. طراحی صحنه، لباس و گریم نیز به صورت معمولی پیش رفته و نتوانسته است تأثیر خاصی بر تماشاگر بگذارد. موسیقی فیلم نیز، به رغم تلاشهای فردین خلعتبری، نتوانسته احساسات عمیقتری را منتقل کند.
در مجموع، این فیلم با امتیازدهی زیر ارزیابی میشود:
– فیلم: ۴ از ۱۰
– بازیها: ۵ از ۱۰
– کارگردانی: ۴.۵ از ۱۰
– فیلمنامه: ۶ از ۱۰
– موسیقی: ۲ از ۱۰
به طور کلی، «رها» فیلمی است که ارزش تماشا با خانواده را دارد و میتواند تجربههای خوبی برای بینندگان ایجاد کند.